- hipochondryk
- сущ.• ипохондрик* * *♂ ипохондрик* * *мипохо́ндрик
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
hipochondryk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. hipochondrykycy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek cierpiący na hipochondrię, zbytnio przejmujący się własnym zdrowiem, wmawiający sobie choroby; chory z urojenia {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hipochondryk — m III, DB. a, N. hipochondrykkiem; lm M. hipochondrykycy, DB. ów «człowiek dotknięty hipochondrią, wmawiający w siebie urojone choroby, ciągle utyskujący na swoje zdrowie bez istotnych powodów» … Słownik języka polskiego
chory — z urojenia «o człowieku zdrowym, któremu się tylko wydaje, że jest chory; hipochondryk» Wmawiać, wpierać coś komuś jak w chorego jajko zob. jajko 3 … Słownik frazeologiczny
chory — chorzy «dotknięty chorobą; chorujący, cierpiący» Ktoś ciężko, beznadziejnie, śmiertelnie chory. Chory na serce, na żołądek. Chory na gruźlicę. Chory z przejedzenia, z przemęczenia. Chora noga, chore zęby. Chore drzewo. Jest bardziej chora niż… … Słownik języka polskiego
śledziennik — m III, DB. a, N. śledziennikkiem; lm M. śledziennikicy, DB. ów przestarz. → hipochondryk … Słownik języka polskiego
chory z urojenia — {{/stl 13}}{{stl 7}} człowiek wmawiający sobie, że jest na coś chory; hipochondryk {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień